薄游忝霜署,直指戒冰心。荔浦方南纪,蘅皋暂北临。山晴关塞断,川暮广城阴。场圃通圭甸,沟塍碍石林。野童来捃拾,田叟去讴吟。蟋蟀...
含始的诗词-唐朝诗集标题
扫断马蹄痕,衙回自闭门。长枪江米熟,小树枣花春。向壁悬如意,当帘阅角巾。犬书曾去洛,鹤病悔游秦。土甑封茶叶,山杯锁竹根。不知...
始见白发题所植海石榴 -- 柳宗元
南池寒色动,北陆岁阴生。薄薄流澌聚,漓漓翠潋平。暗沾霜稍厚,回照日还轻。乳窦悬残滴,湘流减恨声。即堪金井贮,会映玉壶清。洁白...
玄发迎忧光色阑,衰华因镜强相看。百川赴海返潮易,一叶报秋归树难。初弄藕丝牵欲断,又惊机素翦仍残。颜生岂是光阴晚,余亦何人不自...
小园桃李始花,偶以成咏 -- 王周
揽辔穷登降,阴雨遘二旬。但见白云合,不睹岩中春。急涧岂易揭,峻途良难遵。深林猿声冷,沮洳虎迹新。始霁升阳景,山水阅清晨。杂花...
男子本悬弧,有志在四方。虎竹忝明命,熊侯始张皇。宾登时事毕,诸将备戎装。星飞的屡破,鼓噪武更扬。曾习邹鲁学,亦陪鸳鹭翔。一朝...
湓城古雄郡,横江千里驰。高树上迢递,峻堞绕欹危。井邑烟火晚,郊原草树滋。洪流荡北阯,崇岭郁南圻。斯民本乐生,逃逝竟何为。旱岁...